این گیاهان که به آن ها گیاهان آبدار و یا ساکولنت گفته می شود که دارای اندامی ضخیم، گوشتی و سفت می باشد که قادر هستند آب را در خود به مدت طولانی نگهداری کنند. خاستگاه این گیاهان مناطق خشک، بیابانی و استپ ها است و به دلیل سازگاری بالای خود می توان آنها را در آپارتمان ها نیز نگهداری نمود. تکثیر این گیاهان از طریق قلمه زدن صورت می گیرد که می توان به چند مورد از این گیاهان نظیر هاورتیا، آئونیوم، کالانکوئه و افوربیا اشاره نمود. گیاهان گوشتی محیط هایی با نور فراوان و مستقیم را می پسندند و باید آبیاری آن ها نیز به طور منظم و بدون هیچ گونه افراطی صورت گیرد.
گیاهان گوشتی
این گیاهان که به آن ها گیاهان آبدار و یا ساکولنت گفته می شود که دارای اندامی ضخیم، گوشتی و سفت می باشد که قادر هستند آب را در خود به مدت طولانی نگهداری کنند. خاستگاه این گیاهان مناطق خشک، بیابانی و استپ ها است و به دلیل سازگاری بالای خود می توان آنها را در آپارتمان ها نیز نگهداری نمود. تکثیر این گیاهان از طریق قلمه زدن صورت می گیرد که می توان به چند مورد از این گیاهان نظیر هاورتیا، آئونیوم، کالانکوئه و افوربیا اشاره نمود. گیاهان گوشتی محیط هایی با نور فراوان و مستقیم را می پسندند و باید آبیاری آن ها نیز به طور منظم و بدون هیچ گونه افراطی صورت گیرد.
این گیاهان که به آن ها گیاهان آبدار و یا ساکولنت گفته می شود که دارای اندامی ضخیم، گوشتی و سفت می باشد که قادر هستند آب را در خود به مدت طولانی نگهداری کنند. خاستگاه این گیاهان مناطق خشک، بیابانی و استپ ها است و به دلیل سازگاری بالای خود می توان آنها را در آپارتمان ها نیز نگهداری نمود. تکثیر این گیاهان از طریق قلمه زدن صورت می گیرد که می توان به چند مورد از این گیاهان نظیر هاورتیا، آئونیوم، کالانکوئه و افوربیا اشاره نمود. گیاهان گوشتی محیط هایی با نور فراوان و مستقیم را می پسندند و باید آبیاری آن ها نیز به طور منظم و بدون هیچ گونه افراطی صورت گیرد.